“Soma Madenci Ağıdı”

Dik gezmek
Başı dik dolaşmak adına

Bir eliyle eşinin elini
Diğeriyle bebesini tutup
İnsan gibi yaşayabilmek için
Her gün iniyordu madenci kardeşim
Direniyordu onuruyla alınteriyle sabırla

Yüzlerce metre
yerin dibine giriyordu
O kara cehenneme
saat başına beş lira için
Buna bile şükrediyordu
İşsizliğin ne zor olduğunu
İşsiz kaldığı günlerinden biliyordu

Son girişi olduğunu ise bilemedi
Helâlleşirdi belki bileydi
Bileydi girmezdi o gün
Sokmazdı kardeşlerini

Kim bilir ki önceden felaketleri
?

Soma Maden AŞ
İktidara yakın olunca
Soruşturmalar gelir geçer
Tedbirler alınmaz ikazlar görülmez

Yüzlerce emekçi madendeydi yine
Dört yüz elli iki metre altında yeryüzünün

Bir patlama!
Aman Allah’ım…

Gaz
Zehirlermiş
Karbondioksit
Karbonmonoksit
Öldürürmüş boğarmış
Gözünün yaşına bakmazmış
Nice yiğitlerin canına kıyarmış.

Kömür bandında
Sönmüş canlar servis edildi
Bir değil on değil yüz değil!

Bakan açıkladı;
İki yüz beş şehit
Seksen beş yaralı
Yeter Allah’ım yeter
Ne olur artmasın sayı.

“Ramazan Demir taburcu oldu”
Oğlu kızı karısı sevindi bir tek

Megafon haykırdı kurtulanları bir bir
Yürekler kanarken ciğerler yanarken
İnanma sen yüzlerdeki tebessüme
Acıdır acıtır kanatır insanı.

Ambulans yanaştı önce
Bir sedye ile geldiler yanına madencinin
Çekingendi utanıyordu yük olmaktan
Bir an eli çizmelerine gitti tedirgin;
“Çizmemi çıkartayım mı, kirletmesin”
Önce hemşire ağladı sonra doktor
Gasteci bile utandı insanlığından…

Ah ulan!

14 Mayıs 2014 / 10,30
Muharrem Dere

(Gönlüm Soma’da)

* Allah rahmet eylesin, âmin…