Altı yaşındaydım,özenirdim amcalara,dayılara
Çocuksu saf duygularla gülümserdim insanlara
Hızla ögreniyordum,aldırmadan zaman,yıllara
Şuan anladım ne çok şey ögrenmişim anne

Arkadaşlarım olacaktı menfaatsiz seveceğim
Kardeşlerim vardı,destek olacağım elele vereceğim
Solmayan çiçeklerim olacaktı,koklayıp öpeceğim
Ben yanlış bir hayelmi kurdum,kötü bir rüyamı gördüm anne

Dünyada herşeyin adı sevgi olacaktı,olmalıydı
Bütün uluslar silahsız bombasız kalacaktı,kalmalıydı
Kadınlar kocasız,analar yavrusuz yatmamalıydı
Ergenlik çağı bunalımındamıydım ne anne

Bayrağım bana küsmesin akmasın hilalinden yaş
Bir gün vatana ihanet ederse gövdesinde durmasın baş
Kalbler sevgi,sevgi ışık olcaktı,olmayacaktı karataş
Bu millet Allah’ın takdirini,övgüsünü kazanacaktı anne.

Genç kızlar vardı dürüst,utangaç,ihanet etmeyen
Delikanlılar vardı gözleri sevdiğinden başkasını görmeyen
Çocuklar olacaktı erdemi büyüklerden belleyen
Aşk meyhane tezgahlarına meze olmayacaktı anne

Hasan Güzel