Ne zaman bi konu açılsa, en küçük amcam’dan,
Babam ne salına giderim, Ne salıma gelsin derdi
Babam’la, en küçük amcam küslerdi
Nedir aranızdaki mevzu derdim, boşver oğul derdi, boşver der bir iç çekerdi
Bi türlü anlatmazdı şundan’mı? hayır, bundan’mı? hayır, peki neden ? boşver
Ve bi gün geldi / anam, babam, halam,lar amcam’lar, göçüp gittiler
Ve Bizde kardeşdik baba olduk hala oldular amca oldular
Dede’mi, hiç görmemişdim dedem çanakkalede kalmış
Dede deyince biz ihtiyar biliriz dedem 25 yaşında genç’miş
Ninem ve çocukları Babam en büyükleri halam ve amcalarım arkada kalmışlar
Bir olmuşlar sımsıkı sarılmışlar zor yıllarmış o yıllar
Babamda çok büyük değilmişki sonra hesaplıyorum: Arka arkaya küçücükmüşler
Anlat derdim anlatmazdı olan biteni neden? salına gitmem salıma gelmesin belliymiş
Babam en büyükleri bütün yük üstündemiş ar var haya var: yuvadan uçuracakmış
EFE olmak abi olmak kolay değilmiş Besbelliymiş susmasıda ondanmış
Sıra mal paylaşımına gelmiş belli: EFEYMİŞ,yuvasında kalmalıymış
Kalk demişler EFELERİNE içerlemiş EFE besbelliymiş kalkmış gitmiş eşinin aldığı eve
Çünkü babasının yani doğduğu evde etrafında ve çevresinde
Hep küçükleri kalmış hala öyle
Ve yuvadan kavulmuş saymış kendine’ki, kardeş diye bişey diyememiş belli
Efe ondan kırılmış
Ondan dermiş salına gitmem: salımada gelmesin diye: Efe haklıymış
Sarmışlar yükleri efelerine: Hep küçüklerin istedikleri olmuş: işaretleri açık açıkmış
EFELERİ, babaları, değilmiş’ki, babaları, yani dedem Çanakkale’de, kalmışmış
Şimdi anlıyorum, çözdüm sırrı, Allah nurlar içinde yatırsın kusurlarıyla cümlesine
EFEM yani babam haklıymış
Baba nedir sizin aranızdaki mevzu? boşver oğul, boşver, demesi ondanmış
Bi türlü söylenmeyen sır, yıllar sonra yuvadan yani evden kendine anlatıvermiş
Hemde kesin kanıtlarıyla işde işin aslı bu diye evet: işin aslı buymuş.
Yahya sevim; Aydın .