Öylesi özledim ki o baygın bakışını
Gözlerimde tütüyor desem inan yeridir
Gülüşün andırırdı bir nehrin akışını
Ben hiç mutlu olmadım gittiğinden beridir
Hergün beklemekteyim dönersin diye garda
Anla işte vefâsız! Sensiz bu adam darda

Kimseyle dertleşemem, oynamaktayım lâli
Hüznüm bir bulut olup gökyüzüne ağıyor
Sürekli bir iç çekiş, bir melenkoli hâli
Sonrasında bir yağmur, gözlerimden yağıyor
Arkasından depremler, arkasından fırtına
Binip kurtuluyorum bir ankanın sırtına

Ve sonra gözlerimi bir dağda açıyorum
Boşluğa bakıyorum bir uçurum başında
İçimde binbir korku, gölgemden kaçıyorum
Bedenim genç de ruhum sanki tam yüz yaşında
Hasret çekmek insanı bu kadar mı bitirir?
Bu gidişle bu âşık aklını da yitirir.

Sığmıyorum içime, ben benden taşıyorum
Deniyorum kendimi hayata bağlamaya
Ve tam anlamıyla bir med cezir yaşıyorum
Gülerken başlıyorum aniden ağlamaya
Adını bin kez yazıp bin kere siliyorum
Hayra alâmet değil bu haller, biliyorum

Durum bundan ibâret, arzettim bak hâlimi
Bütün anlattıklarım aşkının devâmıdır
Yeter artık yaptırma bana cefâ tâlimi
Seni seven birine bu çile revâ mıdır?
Acı vermekse eğer sence aşkın tanımı
Gel, kendi ellerinle al da kurtar canımı.

9mayısikibinon4.

.