3
Yorum
6
Beğeni
4,3
Puan
902
Okunma
az kaldı bende herşeyden
herşeyden çok az
tahammülüm yok yitirmelere
gri deltalarda gel gitlere
alameti hayırsız başı bitirmelere
kürek mahkumunun prangası gibi
ayağıma dolanır yaşamak
her sabah bir sona başlamak
elimde kör kibrit gölgesi ümit
bir ümit gölgesiyim
kendimin kefiliyim
bu açmaz
kıyılmış belirti
kelimesi kısılmış
ağzı yakılmış
hangi ilkin bitmez çetrefilindeyim
ben acının içildiği sunak
his yara çile toynak
ne rezil yumak
gözüm güneşin battığı yerde
mısranın sonundaki noktada
o noktada
bu bir çıkmaz
korkunun gözlerini sevmek
ölümün muvakkitanesini şaşırtmıyor
"yere düşen zeytinin kaderidir kararmak"
5.0
83% (5)
1.0
17% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz