Faili aleni,
Azmettiricisi meçhul,
Ölü bir şiirdir bu!

Yosun tutmuş yüreğin cümleleriyle
Şiirsel bir ölüm düşünde
Komplo teorilerinden uzak
Yalın
Soğuk
Aşkla işlenmiş cinayetler
Nedense adına ayrılık deyip geçiştirirler



Giderken kendisini bende unutan sevgilim!
Emanetine yüreğim gibi bakmaktayım
Öyle acınası, öyle paramparçasın…



Yetmedi mi hayat kırıklığım!
Dokunma
Kötü gün dostu,
Katl-i vacip yalnızlıklarıma
Şahidimdir hayalin
Hayalin kadar sadıktılar
Senin aksine



Anla
Bu bir masal değil
Mavi göç etmiş bu diyardan
Kurumuş kurumaz denilen çınar
Düzene ayak uyduramayan haydutlar
Şairin hasat dönemi
Evcilleştirilmeyen hayallerin iflası
Kutup yıldızının güneye aşkı
Darmadağın imgelerin dansı
Ve dudaklarının son çırpınışı
Yüreğimde ah bir masal olsaydı haykırışı
Nefesinin sıcaklığını hissettiğim şu anda
Bir busene kurban eder tüm tövbelerimi
Günahlarıma bir sen daha eklerdim
Yüzsüzce
Utanmadan
Hiç ölmeyecekmişçesine…



Barut kokulu bir çiçek açar
Namlu ucunda
Sabahın ayazında
Ayazında soğuğun
Soğukluğunda ölümün
Bir har günü
Sonra koyulur yola
Âşık hızıyla…



Anla
Seni ancak bir şiir paklardı
Beni de olmadığın bir dünya
Şimdi helalleşme zamanı
Klasik cümlelerle sıradan bir veda…

Ne borcu!
Lafı bile olmaz sevgili!
Can kolay bulunur, aşk olsun!