3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
982
Okunma
Bir zamanlar dipçiklerle
Susturdular su/suyorum.
Kolum, kanadım kırdılar
Acze düştüm su/suyorum.
Akvaryumda balık gibi
Neler çekti Yunus Nebi?
Görünmüyor suyun dibi
Su içinde su/suyorum.
Yeri gelir akit altın
Şunu bil ki vakit altın
Söz gümüşse sukut altın
Susmam gerek su/suyorum.
Olunmaz bu kadar deni()
Ne yapsamki bilmem seni
Denize attılar beni
Susuz kaldım su/suyorum.
Ne bet kaldı ne de beniz
Buna rağmen yine şeniz
Etrafımız derya, deniz
Su içerken su/suyorum
Herkes olmalı işinde
Koşmalıyız hep peşinde
Çeşmenin yanı başında
Susuzluktan su/suyorum…
08/05/’14
Hanifi KARA
() Denî: Alçak
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz