Efkâr tepesine çıkıp,bakınca,
Bambaşka görünür,Şavşat ilçesi,
Sevgi kökünü, her an ekince,
Coşar, Artvin’in bu şirin ilçesi...


Festivali meşhur,Sahara Dağı,
Ormanı,havası ve soğuk suyu,
Bulunur devamlı peyniri,yağı,.
İnsana hızmettir bu güzel huyu

Karagöl’ü güzel , orman içinde,
Bir tarafı Kaçkar Dağı’na bakar,
Balık , gül kokusu türlü biçimde,
Büyülü güzellik insanı yakar....


Ormanı,yeşili çok temiz suyu,
Okuma oranı, yüksek insanı,
Paylaşmaktır, onun en iyi huyu,
Gömersin toprağa, derdi,tasanı,.



Yazın, cıvıl ,cıvıl kuşları öter,
Dolar taşar her gün Baba ocağı,
Bir yıllık yorgunluk, tatilde biter,
Doyumsuz uyumak Ana kucağı...


Kışın Nene,Dede yanlız başına,
Özlemleri çok,burnunda tüter,
Acı biber katılır, hep aşına,
Gönüller hüzünlü, hâr olup biter...


Sanayi yok,her tarafa göç alır.
Gözler yollardadır, ekmek parası,
Ayrı olsada kalp yerinde kalır,
Bitmiyor yıllarca, gönül yarası...


Şavşat ilçesidir Kocabey köyüm
Yollar uzun her an burnumda tüter
Oğuz Türklerinden geliyor soyum
Hasretlik kor gibi ölümden beter


Ferhan der çekilmez sıla özlemi,
Gözyaşımı ,coşkun çoruh’a saldım,
Keşfetmek gerek, büyülü gizemi,
Çaresizim,yaban ellerde kaldım...

24.01.2008 Şavşat-ARTVİN