0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1271
Okunma
Kapandı ruhumun, ebedi aşk penceresi
Dar geliyor, dünya kadar geniş kafesi
Can yüreğimin bitti, o sıcacık nefesi
Geldi kalbe bozulacak hazan mevsimi
Yine garip kaldı, gönül tahtım olan eş
Battı ruhumdan, sanki o nurani güneş
Yakıyor kalbimi ruhumu, kor gibi ateş
Gönül mevsiminin kışımı söyle kardeş?
Sevgiyi yaratan Allah’a, son sözüm
Yaş akıtıyor yağmur gibi iki gözüm
Kavuşmadan gülemez artık yüzüm
Bozulmuş bostana döndü, aşk özüm
Yaralandı vicdanım, oldu lime lime
Doğmayınca ebediyet güneşi kalbime
Kavuşmadan sonsuzluk sevgilime
Kurumuş gazeller bile üzülür halime
Sevgi bahçesinin çiçeği gönlüm
Yetiştirir artık güller sayısınca ölüm
Defnetmekle geçer gayrı her günüm
Bozulmuş bağaya döndü, gündüzüm
Bekir Özcan- Borborunbekir
5.0
100% (1)
