SOKAK LAMBASI

Senı bır sokak lambası gıbı karanlık gecelerde olan
Aydınlıkla sevdım
Her seye rağmen kotulere ınat hep
Iyılıklerle sevdım

Konuşamayan dılsız mısalı
Işaretlerle sevdım
Herseye ragmen Acıları yenıp
Sevgılerle geldım
Senı karsılıksız sevende tek ,tek
Bendım

Sokak lambası gibi Aydınlıkla doluydu Dunyamız
Anne ıle bebek mısalıydı sevdamız
Kenetlenırdı parmaklarımız

Sıkıca Tutardık Sevdamızı
Yanardık ateş gıbı
Donsada bedenımız
Cunku hep vardı hep vardı bızım
Sevgımız

Karanlık tenha yerlerı Aydınlatan
Işık saçan yapayalnızca kalan
Bır masumca Tek basına kalan
Sokak lambası gıbıyım ışte
Işığım var Aydınlatıyorum
Gözlerım var yokluğuna Aglıyorum
Sennsız olamıyor
Ama yınede karalıyorum

Bazen ıyıkı varsında dıyorum aslında
Cunku Yanımdaydın olsada Yalanda
Haykırıyorum yazıyorum sanada
Yıkılıyorum yanıyorum Yanmaksa
Alısıyorum yokluguna Alışmaksa
Susuyorum ıste buda Susmaksa

Sokak lambasını bılırmısın sen
Karanlıkları Aydınlatan
Umursuzca ışık saçan
Ama hep orada kalıp yanan
Kımse olmasada yanında
Hep yapayalnızda olsa hep kalan
Olsanda kımsesız
Olurmu umrunda olan
Işte o sokak lambası gıbıyım Şu an
/muharrem/12/Nısan/2014/Pazar/saat/14/50/Samsun