Uğurludağ’ın başı sıralı meşe
Benim gurbet elde kalasım mı var
Kaptırdım kendimi bir olmaz düşe
Benim gurbet elde kalasım mı var

İnsanı samimi hepisi candan,
Severim köyümü işte ben ondan,
Kızılırmak geçmiş kenardan yandan,
Benim gurbet elde kalasım mı var

Bilirim güzeller erler diyarı
Lalesi, sümbülü, hep ayrı ayrı
Yeter gurbet sende duramam gayrı
Benim gurbet elde kalasım mı var

Dağ dibine girdim kazdım bitirdim
Ne derdim var ise dile getirdim
Sıırtımda şeleğim alıp götürdüm
Benim gurbet elde kalasım mı var

Mekanımız oldu artık Ankara,
Bazen sıkıntıdan düşerim dara,
Vatanım gönlüm de başka bir yara,
Benim gurbet elde kalasım mı var

Ecel yastığına koydum başımı
Yana yana yere sürdüm döşümü
Ortak oldu zalim bölmez işimi
Benim gurbet elde kalasım mı var

Sılam hasretinden yanar tüterim
Senden ayrılalı her gün beterim
Kader böyle yazmış burda biterim
Benim gurbet elde kalasım mı var

Leylicanım ağlamaktan yoruldum
Ecel geldi can evime kuruldum
Bir gül idim açılmadan dürüldüm
Benim gurbet elde kalasım mı var.

Leylican & Leyla yıldırım