> Ama inanmaz kimse buna
> “Yalan” derler“imkansız” derler.
> Her nedense kimse çıkıp da “neden?” demez.
> Nedendir bilir misiniz?
> Çünkü kız babası olmak,
> Farklıdır, özeldir bambaşka bir duygusallık verir babalara
> Hayatında hiç ağlamayan babalar bile kızlarını ellerine aldıklarında
> Tutamazlar göz yaşlarını…
> Ama bir taraftan da zordur kız babası olmak.
> Bir kız iki evlat demektir.
> İki canı birden sırtına yüklenmek demektir.
> Çünkü biri iki yapan da kadındır, ikiyi üç yapan da…
>
> Bunu bildiklerinden babalar,
> Onların üzerlerine daha da titrerler.
> Onlara her baktıklarında annelerini,
> Bazen kırdıkları ama her şeye rağmen onları yetiştiren
> Annelerini anımsarlar…
>
> Ama bir yandan da koruma iç güdülerine yenilirler
> Kızlarına hiçbir şey olmasın
> Onlar hiç üzülmesin,
> Gözlerinden bir damla yaş gelmesin isterler
> O bir damla yaş için koca dünyayı yıkacak olurlar…
>
> Ama bu sevgilerini,
> bu bağlılıklarını,
> Asla gösteremezler, utanırlar.
> Çünkü baba demek; güçlü, çatık kaşlı olmak olarak öğretilmiştir
> Onlara…
>
> Gülümsemek isterler o güzel kızlarına gülümsemek…
> Ama rolünün dışına çıktıklarını düşünüp
> Dönerler eski çatık kaşlı, gergin suratlarına…
> Bazen ağlamak isterler
> Ama “Erkekler ağlamaz” denmiştir onlara
> Yapamazlar bu yüzden saklarlar gözyaşlarını…
>
> İşte böylece her şeyi içlerine atarlar
> Kız babaları
> Yansıtmazlar asla duygularını…
>
> Ama dayanamazlar gece yarılarına
> Ve giderler o güzel kızlarının tatlı şirin odalarına
> Uzun uzun bakarlar yüzlerine
> Ve bir kez daha hayran olurlar
> O muhteşem güzelliklerine
> Gündüzleri dokunamadıkları gözlerine, ellerine
> Hiç bırakmayacakmış gibi dokunurlar
> İçlerindeki duygunun gözyaşlarını boşaltırlar
> Ve yavaşça güzel kızlarını öpüp
> “İyi geceler” derler
> Derinden derinden…
>
> Eğer siz de bir sabah uyandığınızda yanağınızda
> Bir damla gözyaşı hissederseniz
> Bilin ki babanız o gece de sizi izlemiş
> Ve en sonun da “iyi geceler” deyip gitmiştir…"