7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1141
Okunma
"bir varmış bir yokmuş herşey"
damladan, bedene var olurken
bedenden, damlaya yok oluyorum.
eriyorum beni yakan lavın harıyla
yaratılıştan yerleşmiş içime
zamanla soğutmuşum bazı şeyleri
yine yetmemiş közü söndürmeye
yana yana yok olana kadar
yanmaya meyilli aşığım
erimekteyim göz göre göre
seyrediyorum başka bir surette
yarısı eksilmiş ve eskimiş
bir fotoğraf gibiyim
kor alevlere tutulmuş bir ucu
doğum lekesi gibi duruyor üzerimde
içimin yanık tarafı
ne bir eksik ne bir fazla
var olduğun kadar
yok olursun ancak
an be an geçiyor günler
zaman denen kavrama yeniliyorum
bahtımdan mıdır bilmem ama
bunu ilk günden beri hep yaşıyorum
sibel
Cevap Yaz