E S E N T E P E
Dört mevsim tepeler eserken yelli,
Dediler, kainatın en güzeli,
Adın “Esentepe” olduğu, belli,
Şanına aşık oldu, Esentepe.

Bir yanı Hacı Ömer, batı Göktepe,
Adı heceler, "E Sen Te Pe" diye ,
Özlem dinmedi, depreşti, bak! yine,
Sevdayı süsler oldu, Esentepe.

Türkmenler, dağın düzüne yayıldı,
Dağın başında bir tarih yazıldı,
Emir Musa’ya bir cami yapıldı,
Seyyah Çelebi yazar; Esentepe.
Evliya konuk oldu, Esentepe

Gurbete gider, kıvrım, kıvrım yollar,
Yol boyu can hıraş çalışan kullar,
Hevenk, hevenk bal üzümlü bağlar,
Tada doyulmaz oldu, Esentepe.

Güneyde çağlar, Göksu’nun kolu,
Kuzeyinde yatar, Rab’bin pir kulu,
Üzerinde yanar, kandili, nuru,
Erenler yurdu oldu, Esentepe.

Bağda yetişir, susuz elma, ayva,
Gelecek günlere var, biraz daha,
Hak izin verirse, vuslat bu sene,
Yolunu gözler oldu, Esentepe.

Ömrümü bağrında mutlu yaşadım,
Seyyah oldum, sevgine sarıldım,
Hasretinden bülbül oldum, şakıdım,
Süleyman YILDIZ, yazar, Esentepe.

10- Mart
Süleyman YILDIZ
Lemos 5303