........................- bu şiir ’ d ö n ’ anlamı taşımıyor -



kimin bu gece gözleri, pençeler,
bu hücre, bu duvar,
ışıksız pencereler,
kulağıma fısıldanan bu şiir,
yüreğime saplı bulduğum hançer?

somut değil sevgiler,
eller, tutunca kaymalara gebe,
gözlerim ölü balık gözleri, umutsuz,
diller pas tadında,
zehir zemberek sözler..

kimdin sen, yollarıma kırık camlar döşeyen,
bir ısıtıp yüreğimi, bir üşüten.
bazen, halı gibi,
camdan silkeleyen sevgimi..
sevgili, kızgın, hüzünlü, kıskanç, d e ğ i ş k e n..

uçsuz, bucaksız tarlalara
sevgiler ekmek değildi, derdim.
ufak bir saksıda - ki yüreğimdi -
adı sevgi olan, bir çiçek büyütmek istedim.

(nene gerekti, be! ihtiyar,
bilmiyor muydun?
mürur-u zamana uğradı
sana ayrılan mutluluklar..)

bir yürek ölümünden
kopup geldi, bu satırlar..
kimsesiz, kendi halinde, sessiz, ağlamaklı..
yerli yerindeler / yani yerlerdeler..
günleri iyi geçti, biliyorum;
bu yüzden mutludur, s e v g i g ö m ü c ü l e r..

en büyük kötülüktü
beni, unuttuğum şiirlere döndürmek,
şiirlere ve unutulmuş duygulara..
bir daha boğulmam ben, bu sularda;
dediğim sulara..

k a y b o l u ş l a r b u l v a r ı n d a y ı m..
a d ı m y o k..
ö l ü m b u l a m a z b e n i....