Beynim ne kadar gerçekçiyse
Kalbim de o kadar inatçıdır,
Oysaki bilirim
Mantıklı sözlerle kendimi kandırırım
İşe yaramaz aslında
Gözlerim kaçarlar tutsak ettiğim hapishaneden
Yine aynı yere odaklanır.

Acı çekmeye koyulurlar, sonunda başarırlar
İlk gözyaşı zar zor süzülür yanaklarımdan
Diğerlerini de çağırır yanına yalnız kalmak istemez
Gelen onlarca yaşı durdurmaya
Beynimin gücü yetmez
Söyleyebileceği hiçbir yalan kalmamıştır artık
O da gerçekleri söylemeye başlar ve ağlar.

Beni durdurabilecek hiçbir şey kalmaz
Bedenim korkar,
Tüm gözyaşlarını gizlemeye çalışır
Gittikçe dibe batar
En derinlere hıçkırıklarım duyulmasın diye
Elinden geleni yapar, ağlarım
Sadece yaşananlar için değil,
Yaşanmamışlıklar için de ağlarım
Tek kendim için değil canı yanan
Buna sen de dâhil, diğerleri için de ağlarım
Ağlar ve sonra susarım.

Sami Arlan..