Gözlerde tek ferken aşkın çerağı,
Can kadar yakınken cismin ırağı,
Kapkara sayarak güneşten ağı,
Eğilmez gurura uymuşuz meğer.

İstesek bulurduk özün hasını,
Öldürdük, tutmadık, düşün yasını,
Onca yaşanmışın, tüm mirasını,
Bir kupkuru heves saymışız meğer.

Ömürlük tutkuya, kör yalan düştü,
Ve tıkandı umut, heyelan düştü,
Benim bahtıma mı, bu dolan düştü
Adını ihânet koymuşuz meğer.

Meğer bir sanrıya umut dizmişiz
Çıkmaz sokaklara rota çizmişiz,
Eyvah ki aslında, silik izmişiz,
Sevgi gerçeğine kıymışız meğer.

Zor muydu, gözdeki yalancı perde,
Bilseydin, marifet sözden içerde,
Dermanı kendinde gizlenmiş derde,
Ömür boyu hüküm giymişiz meğer.

Zümrütlere bekçi sayıp uğruyu,
Kafdağı zannedip minik ağrıyı,
Yürekte yeşeren kutlu çağrıyı,
Sağırlardan sonra duymuşuz meğer.

28-Nisan-2006