-I-
Günah kadar cazip olduğu anları vardır şiirin
Ekmek kadar aziz anları
Bir sıtma sancısıyla tutup
Büyülü esrarengiz
Uçurum kanatlarıyla tutup
Secde ve darağacı arasında dengelenir de
Rüzgârgülünde sevgi ve savaşın
Alır esintisine insanları

Sen şairsin
Baltasında parlayan ışığınca cellâdın
Şiir kanatlarında renkli bir tüy
Dökülen mezara bir tas suyun serinliğinde
Dalgalanan ya durulan denizlerin
Yeşil sancıları enginliğinde
Bir anasın, fısıltıların seçimine hamile

-II-
Her şair bir gölün hüznünde genişlermiş
Şiirin şişirmesiyle şişen yelkenliler
Köpük köpük kanatır da sularını
Şarkılarını savurur güneşin uçurmasında
Koparamazmış derinliğinden bir yüreği

Her şair bir gölün hüznünde genişlermiş
Akıp giden ırmakların kaynağı
Martıların götürdüğü alıp alıp
Ara sıra rüzgârın kaçamak öpüşleri
Bir kuşun düşüşü
Uçuşu bir damlanın denizlere
Yarınlara mührüymüş, yürekli şairlerin
Sütüymüş çocuklara
Ana kucağından sıcak

-III-
Korku çizgilerinde gezme kalemim
Çocuk ölümlerini doldurma haznene
Mecnunlaş, kâğıdı Leyla bilip, lakin
Hazzını duyma kötünün yeryüzünde