Fani dünyada can var tende emanet,
Dün yaşandı bugünde yaşanır elbet,
Gel geç dünyası bu hepsi geçer sabret,
Dünya yalan geçici ahret ise nihayet,

Geldik işte gidiyoruz akıbet ise bilinmez,
Ses duyulmaz gözler ise bir şey görmez,
Kader çizgisi yazılmış önüne geçilmez,
Can bedenden çıkıca geriye hiç gelmez..

Kimler geldi kimler geçti bunca zamanda,
Baki kalan oldu mu bu fani mekânda,
Zor olsan yıksan da kalmaz hiç dünya da,
Bir nefeslik can var emanet her an yakanda..

Bir can var bedende tende olan emanet,
Emanete yapmak olur mu öyle hıyanet,
Yok, oluş kıyametin gelecek bir an elbet,
Belli olmaz zamanı Azrail’ e olur teslimiyet,

Deftere kaleme yazmak için yok gerek,
Tüm yaşamını yaşıyor melekler gerçek,
Bu dünya fani, bize yalnız ahret gerek,
Bir can var emanet bir gün olup verilecek

Emanet canı vermemin var mı imkânı,
Kendimiz hazırlarız olacak olan mekânı,
Hak için söyleyelim dil de hak olan kelamı,
Gerçek ortada fazladan gerek yok reklamı,,

Son an gelince acaba kim kurtaracak canını,
Sırtına yüklemezler biriktirdiğin onca malını,
Bir zaman sonra unuturlar varsa ahkâmını,
Namazın kılıp toprağa veriler, okurlar talkını,

İşin özü şu, bu can tende emanet kalmaz ebedi,
Faniden ebedi olmaz yok kimse de ömür senedi,
Bunca zaman da kimler vadeyi uzatmayı demedi,
Hiçbir kimse ebedi kalmak muradına ermedi..