20
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1654
Okunma
sevgili dedeme........
göğü çağırıyormuşsun
duydum tanıdık seslerden
dün son fotoğrafını gördüm
o mahzun sessizliğinle çeyrek tebessüm bulaşmıştı
yüzündeki son aldırışlara
ve sen düzyazıdan bozma bir şiir gibi duruyordun
bizse gözlerini içiyorduk
hiç başkasına susamadık zaten
şimdi git .... git ama
koş geri
yüreğinin çoğalması ile
gelip de yine gözlerinle seversin değil mi gitmeden
be hey içimizdeki çocukluğun,
sabah namazı dönüşlerine uğrayan limanı
sesimizin rengini
gökkuşağından gülücüklere boyayan,
bırakma bizi
oysa her dokunuşun yediveren sıhhati
göğü çağırıyormuşsun
yani allahı
duydum tanıdık seslerden
ateşin yanar
söndürme bırak, külleri doğurtalım
gölgen gül koksun
duydum bugünlerde çok uyuyormuşsun
rüyanda bizi gör de
gözlerin değsin kalbimize
tanıdık seslerden duydum
artık sonbahar akıyormuş evinin çatısından
babaannem de çok yorulmuş
böyle görmemiştim seni hiç
yaşlandığını yani
hem çocukcada ölmek kelimesi yok ki
öğrenmek de istemiyorum zaten
göğü çağırtıyormuşsun
duydum tanıdık seslerden
şimdi sürgün ver ıtır gülüşünü
ve yüzün yüzümüzü doğursun
ah yeşil gözlüm ne çok merhemin var
hayret hiç isteyen olmuyor
oysa ne çok yara var içimizde
çağır da gelelim
dünyanın en uzağına gömülen bakışını
arayalım kırık kalplerimizle
gitme gideceksin de ne olacak.
gitme
gitm
git
gi
g
.
.
ömür..