sözcüklerinin
üzerime yıldız yıldız yağmurlarla yağması da
engel olamıyor bu gece üşümeme
kirli sakallarının arasından
patikalar çizmek istiyorum şakaklarına doğru
ve yüz hatlarının içinde
kaybolmak istiyorum yüzümle...


sanki sular altında kalmış
kayıp bir kentin fosiliyim
canım hiç yanmadığı kadar yanıyor
ve kanıyorum derinden...


dilimdeki bu pas tadı
göğsüme saplanan keskin bıçaklar
ve ayak topuklarıma batan çiviler, raptiyeler...


ince hastalığa yakalandım
ve kolay geçmeyecek biliyorum
belki de bir ardak misali
çürüyeceğim içten içe...


defalarca posta kutusuna baktım bugün
tek bir iz
tek bir harf bulmak için senden
ama bıraktığın tek şey
kapı gibi duran suskunluğundu...


susmak için mi gelmiştin
onca yoldan ve yıldan sonra bana
ve hep suskularımızı mı paylaşacaktık
yana, yakıla, kanaya...


sırtında kamburu olan adamlar gördüm
sırtımda kambur olan adamlar varken hayatımda
ve kimse
ama hiç kimse
böyle çok acıtmadı canımı...


gözlerimin buğusundan
gök’yüzünün efsunlu maviliğine
büyük puntolarla yazıyorum adını
tek muradımsın...


ve hala üşüyorum deli gibi
nereye sığınacağını bilmeyen
ıslak bir sokak kedisiyim şimdi
karanlığım uğursuzluğumdan değil inan
gecenin rengidir yüzüme vuran
yaklaş, okşa tüylerimi
istediğim sadece bir parça sevgi...


aklımda depremler oluyor
ne hayal, ne gerçek ayırt edemiyorum
sanki kötü bir büyücünün büyüsündeyim
ve hapsedildim bu şiirin içine
yavaş yavaş ölmekteyim...


göz kapaklarım dahil
tüm bedenim ihanet içinde kendime
işgal edildim hayalinle
uyuyamıyorum
ama uyanamıyorum da...


onun için lütfen sen uyu
uyu...uyu...uyu içimde
ya da apansız uyan
ve mavilere yazdığım adını
kırpmadan kirpiklerini dahi
oku...oku...oku...
tek muradımsın..!











Sev_tap