Kül Efendimdir

Kül efendimdir
O gül efendim...

Aşkı tatmış o
Kül efendim

Ben aşk için yaratılmışım
O aşığın son hali
Kül efendimdir

Aşkı tatmış o
Kül efendim

Kül son hikayesi nazlı ağacın
Kül efendim
Aşkı hatırlatır
Kül efendim

Aşkla sınanmış o
Kül efendim

Yanmıştır ağaç
Kül efendim
Gül bitirir
Kül efendim
Bal yedirir
Kül efendim

Fidan olsam o bahçede
Aşkı aşıladı bana kül
Kül efendim
Kül yanmış ağaçtı...

Ateşle sınandı o
Kül efendim
Yanmayı hatırlatır
Kül efendim
Kül efendim

Bu bahçe aşk bahçesi
Şehir aşk şehri
Alnımda bülbül sesi...
Yanmaya geldik yanmaya geldik
Kül Efendim

Gözüm gördü ateşi
Özüm gördü ateşi
Küle kim koymuş güneşi
Yanmaya geldik yanmaya geldik
Ateşle sınandı o

Külde güneş
Kül efendim
Kül efendim
Ateşle sınandı o

Dünya oldu gurbet
Ötelere hasretim oldu ateş
Kül efendim
Varlık iddiasında bulunmaz
Kül efendim

Uyandı dil
Kül efendim
Dert denizidir...
Kül efendim
Kül efendim
Ateşle sınandı o

Kül güle benzer
Külde izler
Kül efendim
Dalı budağı yortur
Kül efendim
Ateşle sınandı o
Aslı gül ağacı