Edepli yazarak şair olunmaz
Önüne gelene saldıracaksın
Tebrikle boğarken sürü sürü kaz
Kalemi “şerefe” kaldıracaksın
.
Soruda işaret çengel olurken
Üç nokta ekinde ünlem kalırken
Sözcüğü kendince biçip salarken
Noktayı, virgülü solduracaksın
.
Toplansın her gece ahbap çavuşlar
Kim karga, kim şahin bilinmez kuşlar
Küfürlü yazarsan alkışlar başlar
Sözlerini yağla dolduracaksın.
.
Şiir mi, mektup mu olmasın tasan
Kendi kuralınla var olsun yasan
Nefret, kin, kıskançlık dolarken kasan
Yüzüne bir maske olduracaksın
.
Düşersen içine kalabalığın
Ünün için artsın yalakalığın
Oltana takılan sazan balığın
Kalbini çalarak güldüreceksin.
.
Birden çok sevgili olmalı şair
Bilmese de bir şey edebe dair
Zirvede uçarken yazdığı şiir
Kutlayıp, övgüyü bildireceksin
.
Baktın ki birisi kuralı dizmiş
Bilgili sözüyle keyfini bozmuş
Eleştirmiş kibar, doğruyu yazmış
Hakaret yağdırıp sildireceksin
.
Okumuş, bilgili gerçek bir yazar
Aramaz emeğe satılık pazar
Bitmez mürekkebin kazınca mezar
Mahpusa kendini aldıracaksın
.
Yalaka olmayı bilemedinse
Terbiyeni hala silemedinse
Nasıl yazarsan yaz okumaz kimse
Kalemi kırdırıp kaldıracaksın
.
Nesrin Göçmen

(Zamansız Zamanlar)