İnsanı, her canı
Sadece yürekte kalmayan anı
Kalbin hükmünü anlayanı
Sadece kan pompalayan yüreği
Tüm canlılarda olduğu bilinmeli

Oysa
Kalp öyle mi?
Kulluğun öznesi,
Aklın zirvesi
Nazarın sahnesi
Aşkın yekparesi
Âlemlerin deşifresi,
Anlamanın gerekçesi,
Muhabbetin hazinesi,
Hamiyetin perdesi,
Edebin hal iksiri,
Dirliğin zaviyesi,
Birliğin adresi,
Husumetin reddiyesi,
Şefkatin davetçisi,
Arzın yaratılış sebebi
Sevginin müstesna yeri,
Halk edilen her şeyi,
Kulluğu ölçüsünde serdetmeyi nizam eden, iradeye yön veren erktir.

Onu kırmak;
Halden anlamamak,
Maksada bigane kalmak,
İşaret taşlarını okuyamamak,
Ötelerin sevdasıyla soluklanmadan yaşamaktır…

Acizliği,
Nefs iliğinde,
Zevkinin hükmünde,
Heveslerinin hadsizliğinde,
Enaniyetinin halinde ki yüzsüzlüğünde,

Görmeden,
Hırsı, hıncı nizam etmeden,
Nefesin müddetini hissetmeden,
Gideceğin adresin ürpertisiyle üşümeden,
Bir canı, kalbi taşıyan anlaşılmayanı kırmak,
Yozluğun, duyarsızlığın, vefasızlığın okunması,
Evrensel mesajın hiç anlaşılmadan okunması,
Gül kokusunun hasretine uzanılmaması demektir…


Mustafa CİLASUN