İnsan ölmüş deseler gömersin de kabire
insanlık öldü eyvah! Lisan dönmez tabire

tadı yavan dünyanın neyini gördüm dersin
ruhunu beslemezsen, ne yesen yavan yersin

ruh insanın özüdür yaklaştıkça duyarsın
ekmeğin yavan olsun, paylaştıkça doyarsın

ne olurdu bilmem ki yürekler sebat etse
gönül suya benzer mi yerinde durmak yetse ?

müslümanım deyip de kendine bir sedir yap
sonra al o sedir de baş köşeyi kendin kap!

hiç içime sinmiyor bu gidişat hoş değil
bir hüzün bulutuyum gözlerim hiç boş değil

coşsam coşacağım da, korkarım ki taşarım
ben de adem oğluyum, belki haddim aşarım

ey güzel insanoğlu kardeşin muhtaç sana
gönül sofran tam takır, doldurup da açsana

bir duanla bin zulme düğüm açar ellerin
madem imanlı kulsun neden kaçar ellerin?

iki el arasına sığar heybetli başın
şimdi yer bulamıyor ruhuna mezar taşın.

kimi kime diyeyim, ne denir ekabire ?
insan ölmüş deseler koyacağım kabire...

Seher EMRULLAHOĞLU