0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1051
Okunma
küçükken ben hayat doluydum
rengarenk misketlerimle oynar dururdum
bir gün büyüdüğümün farkına vardım
şimdi dost dediğim kimsem kalmadı...
hayat çocukken ne kadar hoştu
hayallerim umutlarım hep arş’a koştu
ne ekmek ne de su hepsi bana boştu
şimdi oynayacağım kimsem kalmadı...
dertler derya olmuş,taşmış dünyama
günler ziyan olmuş,vurmuş bağrıma
sevdiğim el olmuş,gitmiş düşmana
şimdi seveceğim kimsem kalmadı...
artık güçlü olsam da neye yarar
elde kalan ufacık bir yürek,kanar ha kanar.
ciğerim bin pare olmuş derinden yanar
şimdi elinden tutacağım kimsem kalmadı..
şimdi sarılacağım kimsem kalmadı...
