Sokak Lambası

Sevenlerim arka mahallede kaldı
Yıldızlar söndü, ay karardı
Bağıra bağıra yalnızlığımı haykırdım
Sokak lambası altında gölgemle kala kaldım.

Gözlerime ağlamayı yakıştırdım
Soytarılar gibi bir uçtan bir uca gidip geldim
Yokluğunun belasıyla karşı karşıyaydım
Yavaş yavaş yitiriyordum umutlarımı
Sokak lambası altında...

Ahmakça bir duygu içindeydim
Göğsümün orta yerinden vurulmuş gibiydim
Düşünemeyecek kadar aptallaşmış vaziyetteydim
Yanıp sönen sokak lambası altında.

Çılgındı gözlerim,yüreğim ve kalbim
Dalga dalga içimde fırtına kopuyordu
Kötürüm bir dilenciye benziyordum
Gece karanlığında sokak lambası altında.

Sensizlik iliklerime işliyordu
Bu saatten sonra sen benim hiç bir şeyimdin
Derdimle alevlenmiş yanıp gidiyordum
İnin - cinin top koşturduğu
Sokak lambası altında...

Nizamettin ERGÜL


Yalnızlığın anlatımıydı mısralar üstad
Güçlü kalemi alkışlıyorum
Yüreğine sağlık
__________________________________Selamlar

yalnızlığa düşmek zordur
yüreğe dokunur ve böyle yazdırır tebrikler şair