Ne tuhaf, seni sakladığım zindanlardan
Bir şarkıyla çıkageliyorsun
Dağılmışsın, dudağında buruk bir gülümseme
Fonda ıslığın, dudağımda bir çığlık,
Kanadım, kollarım kırık, ecelim olur ayrılık.

Ağla kadınım ağla acı bir melodi bu
Ağla kadınım, ağla ki boşalt zehrini
Pişmanlık, tırmalarken yüzünü,
Kan içinde bırakırken öpmeye doyamadığımı,
Sen ağla, ağla ki eriş o en saf haline.

Masumiyet başlangıçta ikimizin en güzel aksesuarı
Zamanla yitirdiğimiz, zamana yitirdiğimiz
İsyan ettiğimiz zaman
İlaç dedikleri, ama başaramayan
Bir arada tutmayı şimdi onaramayan
Yüzündeki pişmanlık yaralarını
Seni saklamıştım karanlığın ortasına,
Kilitler vurmuştum zindanlarıma.

Ama öyle büyüksün ki derinliklerde,
Çağırmadığım halde
Çıka geliyorsun yalnızca bir şarkıyla
Ben en şizofren halimle
Bu kez pişmanlık kostümü giydiriyorum sana.

Sami Arlan..