"Ben anarşist bulamadım şiirde, en iyisi diğer şiirlerinize bakayım" demiş, Sayın Kurucu.
Diğer şiirlerinde de anarşizm kokusu alamayacaksınız. Ama inanın bu şairi iyi tanıyorum. Tam bir anarşisttir. Zaten az yazarak anarşistliğinin sinyallerini veriyor. Onun için yazıdan çok eylem önemli.
Bence şiir Anadolu'daki "sin-sin" oyununa benzemiş.
Sayın Sardunyam; "...tek gözüme batan son iki satır oldu " demiş. Orada kilit, anahtar ikilemi var. Ama, bazı yörelerde anahtara kilit de deniyor. Anahtarı atmak daha uygun geliyor sanki insana ama, yöresel şiveyle veya ağızla yazılmış.
Aslında çok duygusal bir şiir. Şiirin içine girmek gerek bence. Öncelikle başlık çarpıcı geliyor. "Bir Anarşistin S.S Öyküsü" Bu başlık zaten haykırıyor. Hem anarşist, hem S.S.
Aslında öyle değil.
Bu başlığı ben şöyle açıyorum: " Bir Anarşistin Son Sevgi Öyküsü"
"Kapat, kapat o sandığı, hatta bir daha açılmasın!" Bu bir anarşist ifadesi zaten. Ve yakışmış şiirin başlığına. Tabii serzeniş yok değil. Anarşizm önce hayal kırıklıkları ile başlar, unutmayın.
"Kapat çeyiz sandığını, evde kalmışsın sen" Bu dizede de aynı kırıklıkları bulabilirsiniz.
"Öğrenmemişsin bir dönemece kadar yoldaşlık etmeyi" dizesine dikkat çekmek isterim. Burada ; yarıyolda bırakmaya, dönekliğe bir isyan, bir başkaldırı var.
Eeee, daha ne olsun? Basbayağı anarşist bir şiir.
Bir serbest vezin şiire bu kadar yorum yaptığımı bilmiyorum. Bu şiirin gizeminden kaynaklanıyor olsa gerek. Yoksa serbest şiirden pek anlamam. Ama, hissettiğim şu; şiirin gerçek bir hikayesi var. Bu hikayeyi çözmek zor olsa da.
Teşekkürler Şair. Bana fikir jimnastiği yaptırdın. Saygılarımla...