0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
999
Okunma
ne vakit çalsa kapımı hüzünler
sormam nerden?
çıktın nasıl geldin?
hoşgeldin
benim eski dostum...
uzaklarda durur bakardım sana
kim bilir nere nasıl derim hep.
ama bilirsi
seni uzaktan severim ben...
içimde bir yerler tutuştugunda,
herkes ellerini çekip aldıgında
o yitik şehrin kapıları aralandıgında
karanalıgın o en koyu
en yalnız
ve en caresiz noktasında
seni bulurum ben...
neyse ki alışıgım
kaprislerine
hayatıma girip alt üst etmelerine
kendinden başka herşeyi yok etmene
ve herkesi...
sen mi herkesi yok edersin yoksa herkes yok lunca mı çıkıp gelirsinpencerelerden
hani o alacakaranlıkken renkler
yüzünü geeye dönmüşken vakit
hani bilirsin ya karanlık her şeye gebedir...
bilirsin ve sancılanan ruhumdan
gizlediğim ne varsa doğurtursun geceye...
