Verin Bana Çocukluğumu
küçüktüm
sisli, kirli bir gecenin karanlığında,
ufuktaki ışıkları göremiyecek kadar
korkuyor, ürküyordum
anlıma vurulmuştu,
mahzunluğumun damgası.
sordum babama,
korkuyorum diye.
sadece önüne bak ve hırslı ol,
ayaklarına hükmedecek yürek var sende.
aşacaksın dagları,
yurdunda bekleyenlerin var
gel dedi babam.
tüm çocuksu hayallerim,
yırtılan bir uçurtma gibi.
kalleş bir merminin ucunda,
gittikçe yankılanmakta gecelerde,
verin bana doğdugum topraklarımı,
toprağa düşen her damla,
toprağın yüreğini kanatıyor.
ben, filistinli küçük çocuk degilim.
beni özyurdumun minik zeynebiyim,
çocukluğum kaldı zeynebin gözlerinde
verin bana çocukluğumu.
.topraga gömülü kaldı masum bakışlarım,
ellerimde kaldı kimsesiz sıcaklığım.
tek dileğimdir
güneşimin yurdumda yeniden doğması.
bırakın gözlerinde açsın zeynebin çiçeklerim.
bana doğduğum topraklarımı verin,
bana gökyüzünde yıkanmış hilallerimi verin,
verin ki yurdumda zeynepler gülsün.