Her sabah gözlerimi açtığımda,
Bir davudî ses Kur’an okurdu başımda.

Sabah namazını kılmış kuş gibi hafiflemiş.
Penceriyi açarak buz gibi serinlemiş.

O davudî ses kulağımdan gitmiyor.
Babasızlık zor imiş yalnızlığım bitmiyor.

Altı aylıkken babasız öksüz kaldı.
En zorlu işlere ufakken başladı.

Gariban insanlara hep sahip çıktı.
Cömertlikte sular seller gibi aktı.

Sert mizacında gizli o merhameti,
Dünyalara değerdi onun şefkati.

O kendini feda etmeseydi eğer,
Bizler ne işe yararmışızki meğer.

Ellialtı yılında taaa koredeydi.
Türk askerî olarak hep cephedeydi.

Düşmanlara meydanı zor edip gitti.
Hasımlara minderi dar edip gitti.

En zorlu rakipleri mindere beledî.
Rakipleri teker teker hepsini eledi.

Beş nisan ikibinde Rahman’a intikal etti.
Yarım bıraktığı işlerini hepsini bırakıp gitti.

Ey Babam Can Babam Benim Canım Babam.
Damarlarımda akan kanım Babam.

Seni anmadan lokmaları yutamam.
Seni ömrüm boyunca hiç unutamam.


Ali Dere
05/04/2014
Saat:12 00