UNUTMAK MI?

Unutmayı işlemiş pek çok şair.
Kimi unuturum demiş,
Kimi unutursun demiş,
Kimi ise unutamam seni diye haykırmış,
Yüreğinin sesini kelimelere döküp.
Tercüman olmuş gerçek seven nice gönle.
Sen ne diyorsun peki diye,
Sorar bu dizeleri okuyan şimdi bana…
Belki bir sabah unutur güneş doğmayı.
Belki de unutur yağmurlar artık yağmayı,
Belki bahçelerdeki çiçekler kokmayı unutur,
Belki de derelerdeki sular akmayı unutur.
Ama,
Seni bir saniye unutacak olsa,
Bu can, canlığından utanır.
Çünkü;
Bu canı bilen herkes,
Yâre sevdasından tanır.

Nasıl yazılır ki şiirler, bu canda olmasan.
Nasıl yaşarım ki ben,
Nefes olup içime dolmasan.
Referansım aşkın olduğundandır dilime,
Nakış nakış işlenerek gelir her kelime.
İcadından beri aşk denilen bu duygu.
Gönlüme duyar, bu aşktan dolayı en büyük saygı.
Mangal gibi yürek sözü bile,
Artık dolaşmaz oldu dile.
Cehennem gibi yanan yüreğime saygıdan.
İşte bunun için diyorum,
“Seni bir saniye unutacak olsa,
Bu can, canlığından utanır” diye.
İşte bunun için diyorum,
“Bu canı bilen herkes,
Yâre sevdasından tanır.” diye.

Mustafa EROL
02 Nisan 2014 Perşembe
Manavgat / Antalya