Kavuşsaydık belki yazılmazdı bu şiir.
Ben seni değil, seni sevmeyi sevmişim…
Senin bu zalimane aşkın etti beni şair,
Ben seni değil, seni sevmeyi sevmişim…

Durmadan bana verip dururdun emir.
Sendeki yürek, yürek değil sanki demir.
Bilmem seninle geçer miydi bir ömür?
Ben seni değil, seni sevmeyi sevmişim…

Sensin çekip giden gurbete, beni unutup.
Bir dövmediğin kaldı, kulağımdan tutup.
Yazdığın, kendini öğen birkaç mektup,
Ben seni değil, seni sevmeyi sevmişim…

Ben gidince ağladın mı diye, sormuşsun.
Sen beni değil, kendini yakan kormuşsun.
Gidip kendine layık olan birine varmışsın.
Ben seni değil, seni sevmeyi sevmişim…

Kurban ol bu garibin saçının bir teline.
Dilerim düşesin sen, bir zalimin eline.
Bir daha çıkma sakın Mehmet’in yoluna,
Ben seni değil, seni sevmeyi sevmişim…

___Mehmet ASLAN____
____Sarayköy-15 Mart 2014