Sen hüsnü an çağının çay tütsülü nigarı.
Dudakların bir alev ve karanfil katresi.
Sana ram oldu gönül taşa çaldım ben arı.
Hayatım iki kısım sen öncesi ertesi.

Miladımdır gözlerin her renkte sensin ima.
Berraklaşır bakışlar hayalin ışıl ışıl.
Çay saati gelince sensin peri daima.
Gönül bırakmaz seni olmaz dese de akıl.

Naz süzülür bardağa sen süzünce gözünü.
Buğulu nazarların dağıtırsın sisini.
Çaya ıtır kılarsın katre katre özünü.
Sevdirir edan nazın çaydanlığın isini.

Billurdan kelimeler dökülür dudağından.
Efsaneleşir edan zarafetin gül suyu.
Hoşnut kırık gönlümüz her dem ipek ağından.
Haram kılsa da tavrın yer yer göze uykuyu.

Seni anlatır çayın gamzesindeki ışık.
Gülleşir hayalimde çayın nazlı buğusu.
Çayın rayihasına senin ıtrın karışık.
Sensin çay ikliminin nazlı asil kuğusu.
Ankara,30.03.2014 İ.K