her gün sarılmam sana ve hatta her gün konuşmam

numaranı,adresini bilmem ve hatta bir yudum suyu bile birlikte içmedik...

ama.. severim çok severim

kokunu bilmem hatta huyunu bile...

uzaktan bakarım çok zaman

karadeniz’sin akçaabat gibi hep buğu benliğinde

damarına basanı üç,beş,on metre dalgalarınla boğarsın

severim seni çok severim...

benim dünyamda elimi tutarsın

ve hatta her gece üstümü örtersin...

her sabahta öpersin iki kaşımın arasından

ve hatta saçlarımda gezinir babacan ellerin..

hiç bilmem seni acaba yemeği tuzlu mu seversin

yada ekşi ne bileyim belki ekmek sevmezsin

ve hatta ne renk seversin kara gözlerin gibi karayı mı

karadeniz gibi yeşilimi ve hatta griye mi aşıksın

severim seni bulmaca benliğini ve hatta sırlı dünyanı

severim işte ara sıra selam verirsin dokunursun yüreğime

öpersin gözlerimden...

o anda fer gelir canıma ve hatta kan basar yanaklarımı

elim,ayağım dolanır birbirine...

severim işte...

uzak yakın kim olduğunu bilmeden

insan sevdiğini görmeden duramaz ve hatta bir an bile...

koskoca seneler an olmadı mı sevdiğim...

her ilkbahar geleceksin bana sonbaharım bitmedi ki sensiz

ve hatta kırsan engellerini yıksan dağı,tepeleri,yolları kucaklasan

çıksan karşıma....

severim işte çok severim....