bazen
gün batımında başlar milat
aşina olmadığın iklimlerde
görürsün ki
sana benzeyen çiçekler var mevsiminde

ikramın en güzelidir tatlı bir hoş seda
yıldızlar misali, tebessümler cana deva
algılar aynı şu fani dünyadan
imbatlar eser nihayet, güneyden batıya

laleyi duydun mu göl ile sohbetinde
bulut kokulu rüzgâr çınlar ezgilerde
anla işte
uzaklar gurbet olamaz çoğu zaman
zenginleşen hatıralar özlenir sıla içinde

ah ki; hem de nasıl
şu kalemin gölgesi bile selamda gaziye
hani
ıslanırsın ya insan sellerinden
ertesinde güneş açar ve yakıcı
işte öyle bir şey bendeki
yıllar yılı hep tazelenen hikâye bu
hiç kurumazsın, esir olsan da alevin mavisine

lüleye busede şimdi kanadı kırık duman
kendini oku deryaların dalgalarından
kayaların bağrında giz şeytan kınası
unutma; canımın can yoldaşı
beni sor bilal, nazlı dağların erimeyen karından
22.03.2014-Ahmet BOZTAŞ