6
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1163
Okunma
Ne zarfı var, ne bohçası,
Dalda asılı lobcası,
İnce zar içinde saklı,
Armudun en sulucası…
Sapından asılı nîmet,
Kendi sarı. Pembe kıymet,
Su deposu, yok posası,
Dişsizlere, etmez zahmet…
Nârin tenli, pek de hassas,
Yere düşse, olur pas-pas,
Er kesilir, yan yatar has,
Vitaminlerle murahhas…
Çeşit- çeşit tadları var,
Kış Armudu, Kiraz’ı var,
Eğri saplısı pek meşhûr,
Armudun çok çeşidi var…
Kadir’im. İftarda yedim,
Yazmamak hiç olmaz dedim,
Beş dörtlükte tamam dedim,
Emeğe, Rahmed diledim.
Murahhas: Yetkili.
kadiryeter Kadir Yeter. TRABZON.
20.3.2014 (22 EYLÛL 2007 Cumartesi)
Sitemizde ilk yayını: 21.5.2008
w.edebiyatdefteri.com/siir/115719/armudun-cesidi
Cevap Yaz