"Sümbülüm morla pembiş
gözlerim dalmış deryaya maviş maviş
ellerim aşk/ın ellerinde
yüreğim öylesine uçan bir çümbüş..."

İlahi bir aşkın betimlenmesinin hazlarına dalıverdik dizelerin davet edişlerinde...Mecazi aşkların fani,mızmız,kurgulu,egoist,doymaz ve soluveren bıktırıcılıklarından usanmış ruhlarız herbirimiz...Ve,çölde Leylasını görmeyen bir mecnunun ilahi aşkı bulmuş cümbüşleri var içimizde...Leyla kimdi..! leyla faniydi..leyla dünyaya ait idi...leyla taşıyamazdı tek başına sonsuzluğa bu sevdayı...leyla,kurtaramazdı bizi,mahşer terazisindeki şüklüm püklüm perişanlıklarımızdan..leyla,kendi "nefsi nefsi "feryatlarının içinde nerede görecekti mecnunu...leyladan önce,ezelden beri var olan ,bir su damlasından,binlerce mucize ve hallerden geçirip,ahsen-i takvim (en güzel şekilde)üzere,eşref-i mahlukat (mahlukatın en şereflisi)olarak Yaratan,ebedi bir ruh ve beden olarak Yaratan,dünya misafirhanesinde aziz ve değerli bir misafir olarak ağırlayan Rabbi vardı mecnunun...neylesin artık leylayı..o leylasını,rabbini,asıl aşık olunacak aşkı bulmuştu...İlahi aşkı bulmuştu mecnun gönüllüler...

ve, öyle bir fuardayız ki hepimiz...ömürler bitmez sergileri gezmeye..şükürler için dudaklar yetmez gördüklerimize ve yaşadıklarımız her anımıza...ve,bahar gelir,güneş doğar...geçit resmi başlar yeryüzünde...binbir çeşit renk,varlık ve hayat başlar,haşri müjdelercesine...ve,bahar gelir haşir gibi yüreklere ve yorgun,uykusuz,mecazi aşklardan usanmış gönüller de uyanır yeryüzünün renklerine...bahar gelir ve dirilir,silkiniriz mecazi varlıkların gaflet veren kısırlıklarından...

Ve,Tasavvuf imbiklerinden bir sevda doğar ve seslenir Allah'ın muhteşem renklerine şöyle "SEVDİĞİMSİN SEN PEMBE BEYAZ"

Tebriklerim,dünyanın yeknasak fani ve aldatıcı güzelliklerinden sıyrılıp,gönül gözlerimizi İlahi sanatlara çevirmenizdeki iç güzelliklerinize ve gözlerimizi farkettiren dizelerinizdeki ilahi sevgiyi betimleyen temanın ustaca dizelere dizilmesinedir...selamlarımla...

Değerli dost kalem ...EMA,
baharın geldiğini müjdelemiş ağaçlar tomurcuklarını gökyüzüne çevirerek,
yeşilin rengi koyulaşmış ve kuşların şarkıları daha canlı daha sevecen bir halin oluşması,
Gerçek sevgi ve bağlılık, insanın ancak Allah'ın büyüklüğünü ve imanı kavramasıyla yaşanabilir,
insanın içten bir sevgi ve sadakat duyması gereken, asıl olarak Rabbimiz olan Allah'tır,
Allah'a karşı bu derin sevgi ve bağlılığı yaşayan insanlar, O'nun razı olacağı umulan güzel ahlakı yaşayan,
kimselere karşı da çok derin ve içten bir sevgi duyarlar, dolayısıyla gerçek sevgi de ancak Allah'tan korkan,
ona karşı içli bir sevgi ve saygı duyan kimseler arasında yaşanabilmektedir, inkar edenlerin sevgi anlayışları ise,
tümüyle dünyevi birtakım değerler üzerine kurulu olduğu için, müminlerin yaşadığı derinlikten ve süreklilikten çok uzaktır,
şiirin akışında ki anlam ve mana bakımından yürekten sevgilere has çok güzel bir esen okumuş oldum bu güzel esere,
şiirin şairine candan kutlayarak güzel gönlünüze tebriklerimi bırakıyorum saygılarımla..Kul ervahı..