İlk defa vurmadı ki aşkın kurşunu beni
Bir an kendi kendime al hançeri vur dedim
Sevda süvariler-im alıp getirdi seni
Coştum mecnunlar gibi gitme Leyla’m dur dedim


Her şeyi inkar edip hiç sabrımı sınama
Bir gün gelir başına görüp sakın kınama
Bir and içtim vallahi dinime imanıma
Arşenayı Ferhat’a delme daha var dedim


Yaşlar şelale oldu güllerimi suladım
Ruhuma can diyerek nefesini doladım
Yüzümde tebessümü gam kedere buladım
Bu ne muammadır görmeyenler kör dedim


Parsel parsel bölmüşler kimse payı almamış
Belli ki muhannetin kapısını çalmamış
Aşkın hamalı olmuş canda takat kalmamış
Git Mısır da Kenan’ı Züleyha’ya sor dedim

Akıl kuyuda bir su taşacak bir gün elbet
Ölüm kapıda hazır Azrail bekler nöbet
Musallada bir nefes alıp giderken ebet
Sevenler,Mecnun,Kerem,Ferhat,Yunus bir dedim

Güneş bir daha doğmaz bak az kaldı batmaya
Kimler götürsün beni mezarıma yatmaya
Uzak durma sende gel toprağımı atmaya
Belkide inanmazsın gözlerinle gör dedim

HARUN YILDIRIM