Gözlerimize sorsak ne derdi acaba
Tüm bu olanlara?
Ne kadar anlatabildik susarak?
Neyi azaltabildik çoğaltarak?
Neye müdahale edebildik aslında,
Sözler bile duygu denizinden
Bir nehirle akıp giderken akıl okyanuslarına.

Vardık, duygularımızın eşiğinin farkına vardık,
Sevmenin sevilmenin derinliğinin
Ne kadar uzak, o kadar yakındı cümleler bize dair
Konuşurken susmak, susarken kusmaktı asıl
Varken yok, yokken hissetmekti bazen susamak,
Kana kana içmekti sevişmeler solumaktı,
Bir kalp atışlarında aynı ciğerden, bazen tek yürekten.

Şüpheler, korkular hep korkular sarıyordu
Dört bir yanımızı, kapana kısılmış
Dev yüreklerdik, dram oldu hikâyemiz,
Bazen trajik komik, nasıl yaşadıysak her bir sahneyi,
Dudaklardan kalbe akıttık her bir repliği
Zaman durdurdu bazen nefeslerimizi,
Bazen nefeslerimiz zamanı durdururdu,
Çok mu bakıyoruz arkamıza diyorum şimdi.

Bu yüzden kaçan anlarımızı toplasak
Zamanı durdursak, akıp gider miydik?
Küçük balıklarla beraber yüzer miydik?
Yoksa açlıktan yemeye mi başlardık onları?
Tüketir miydik?
Tükenebilir miydik?

Sami Arlan..