Sevmiyorum gecelerin sisini
Dinliyorum baykuşların sesini
Ak göğsün üstünden hak düğmesini
Çözülmüyor çözemedim üstadım

Geceler mi zindan hayat mı kara
Şafaklara kadar çekiyor dara
Şu gönül dediğim abdal fukara
Bak onada kızamadım üstadım

Dünya değirmeni dönüyor boşa
Bilmem ki başımı vursam mı taşa
İsyan etmiyorum tövbe bin haşa
Yazam dedim yazamadım üstadım

Şairim zannetme garip bir çırak
Mekke’ye yöneldim değildir ırak
Her şafak söküşü bende son durak
Hiç erkenden sızamadım üstadım

Sus diyorsun gayrı bukadar yeter
Gönül mülkümde hep dikenler biter
Bülbül zannetmiştim kargalar öter
Şu yazıyı bozamadım üstadım

Yine bu yaralar kanar derinden
Bir of desem oynardı yer yerinden
Sen de gürle se çile zaferinden
Estim ama tozamadım üstadım

Kul Garib’im mor sümbüllü bağım yok
Yol yarıyı geçti gençlik çağım yok
Bu can ağur gelir omuzuma yük
Bir mezarı kazamadım üstadım

Emine Çerçi