Dayı hala çocukları
Kurdular mutlu yuvayı
Gözde’mi ben gelin ettim
Açtılar şimdi arayı

Anası Emine bacım
Gözde’m benim canlar tacım
Yeğenime gelin verdim
Şimdi arttı benim acım

Eğmen başınızı eğmen
Dal budak kırılır demen
Ben Gözde’mi gelin verdim
Nazara geldik bilememem

Akar deli çayın suyu
Dökülür gözümün nuru
Dayı hala çocukları
Değmezmiş buna Cansu’yu

Anamın ben kuzusuyum
Acemiyim kusurluyum
Ben anamı dinlemedim
Çekiyorum ben acımı

İlim ilim uzak değil
Yabancı çocuklar değil
Dayı hala çocukları
Çekilecek çile değil

Emine’m senin derdine
Gelin verdik süne süne
Kara talih silinmezmiş
Düşmanın başına verme

Abdullah gelsin yanıma
Odlar basarım bağrıma
Gelin torunum gelmesin
Cenazeme mezarıma

01.04.2013-Hasan TAŞDEMİR

NOT: DAYI HALA ÇOCUKLARI MUTLU YUVA KURDULAR AMA UZUN SÜRMEDİ EVLİLİKLERİ.ESASINDA HER İKİSİ DE KÜLTÜRLÜ ÇOCUKLARDI VE AKRABA İDİLER MUTLULUKLARI KISA ZAMANDA SÖNDÜ.HER İKİSİ DE ENİ KONU AKRABAM SAYILIRDI. BANA BÖYLE ACI ŞİİR YAZMAMA NEDEN OLDULAR. GÖRÜŞ VE DÜŞÜNCELERİNİZİ BEKLER SAYGILARIMI SUNARIM.