1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
845
Okunma
Yar...
Onun kolu
Kanadı kırıktı
Mayınlı araziye
Giren garip bir sanıktı
Kader
Mahkûmuyum diye
Kendini yıllarca avuttu
Düşünmek
Ve tefekkür etmek yerine
Rekabet etmek için coştu
İlim
Ve irfan sız,
İzan ve insafsız,
Ne derler bataklığına
Girecek kadar hesapsız yaşadı
Ekmeğe
Muhtaç hale geldi,
El açmayı
Kendine yediremedi,
Gözlerden ırak
Durmak için dağlardaydı
Yanık
Bir sesi vardı,
Bazen feryat ve bazen de
Figan misali yüreklere işleyen
Ve kederlendiren nasıl hicrandı
Bir
Zaman sonra
Hiç sesi çıkmadı,
Merak edenler aramak için
Dağa tırmandı, zavallı adam
Artık cansız bir şekilde bakıyordu...
Mustafa Cilasun
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz