Efendim,

Vakti zamanında,

Bize şöyle öğretilmişti;

’İnsan sosyal bir hayvandır’
(Aristo)


Açıkçası,

O zamanlar,

Çoğu şeyi anlamadığım gibi,

Bunu da pek anlamamış,

Ama

Yazılıda epey anlatarak,

Karşılığında,

Tam not almıştım!


Zaten,

Mektep,

Önce anlamadığımız,

Sadece not almak,

Sınıf geçmek için gittiğimiz,

Bir yer değil mi?


Daha sonra yaşam,

Başımıza kaka kaka,
(Brezilyalı meşhur futbolcu ile biralakası yoktur!)

Öğretmiyor mu?


O zaman,

Demiyor muyuz?

Ha!
(ne kadar kaba bir kelime?)

Demek orada anlatılan,

Bu demekmiş!

Şimdi anladım!

Buna da

Köşeli jeton düşmesi diyorlar!


Neyse efendim,

Fazla uzatmayalım!

Saadete gelelim;
(nedense hep Saadet’e gelinir,
halbuki Ayşe var, Fatma ama ille de Saadet!)

Bizim kızın hayatı;

Okul-dershane-yemek-uyku dörtgeninde geçiyor!

Muhtemelen tüm evlatlarımız öyle!


Bu çarpışık dörtgende,

Sosyal aktivite nerede?

Gram yok!

Sanki

Sıfır çekiyor!


Peki

Bu durumda,

Yeni nesil nasıl olacak?

Sosyal olmayan!


Aristo ne demişti?

İnsan sosyal bir hayvan!


Kardeşim,

Aristo,

Sen kusura bakma!

İyi demişsin ama

Seni takan yok!



robot
insan benim kadar sosyal değil!