parolasız yaşamaya gittim birden
kışladan firar ettim yok iken neden
er olup izinli geri gelmek erdem
senden alaya alınma korkusu ile geldim





sirensiz bulamam artık kör yolumu
sönmüş yüzüm kömür karası oldu mu ?
mavi göz bebeklerim yangın doldu mu ?
senden beni cayır cayır söndürmene geldim






dilim etek giydi gözlerim semazen
Hakkı zikir edip gelmek kutsal gizem
Cana ney sesi ile hu çekmek elzem
sana aşk meclisinde kefenle ermeye geldim




duamsın yazılı din alfabesinde
molasız koşarım gün ve ertesinde
nazarsız telaşlı ayetler peşinde
seni rabbena izniyle istemeye geldim




katıksız yarınlarda sensin hevesim
şiir susadı yine kısıldı sesim
sindirmeden yuttum bakarken son resim
sende kıt bıraktığım müzmin açlığıma geldim





aş eren annemde almıştı koynuna
hata kul içindir sarılsam boynuna
yaş rampasında gelmem artık oyuna
sana boşlukta dudaklarına çarpan rüzgara kurban olmaya geldim




SERDAR SAN, İZMİR 5 mart 2014


*