Şiiriniz, duygu ve muhteva açısından oldukça zengin
ama teknik açıdan ve kafiye örgüsü bakımından biraz zayıf düşmüş.
Şiir, ya kafiyeli dörtlükler veya beyitler şeklinde yada serbest tarzda yazılmalıdır.
Şiirinizde bu kafiye örgüsünü bazı dörtlüklerde yakalamışınız..
En vurucu dörtlüğünüz son dörtlük olmuş..
SEBAHATTİN bu köy senin vatanın,
Burada doğdun sen burada yaşadın.
Mutlu günler mutsuz günler paylaştın,
Yinede ben sana kurbanım köyüm.

Ama şiiriniz, her insanda bir parça bulunan köydeki çocukluk hatıralarını canlandırıyor hafızalarda.
Mısralar hatıralarımızdaki köyün tozlu yollarını,
harman yerini ve sarı başak denizi tarlaları kare kare sunuyor çağrışım yoluyla hayalimize.
Zira hatıraların ipekten örtüsünü şöyle bir kımıldatan,
yahut duyguların üzeri tozlanmış sayfalarına bir fiske kondurup cümle cümle, mısra mısra ortaya çıkaran basit gibi görünen fakat çok büyük bir işi başaran eserdir gerçek şiir.
Siz bu ürpertiyi salıyorsunuz ruha, bu fıskeyi konduruyorsunuz yüreğe, bu kıvılcımı bırakıyorsunuz kalbe.
mısralarını okuyunca kendini o büyülü geçmişte ve mazideki tatlı efsunkar günlerinde hissetmeyen
ve yosun kokusunu ciğerlerine çekmeyen, mantarların hafıflik içinde doluluğunu hissettiren yapısını ve parmakların onu ezmek için tahrik olduğu günleri yaşamayan kaç insan gösterebilirsiniz.
Evet evet şiirde aldığınız mesafe cidden iyi.
Sizden daha nice ustaca yazılmış güzide şiirler bekliyorum.
Selam ve sevgilerle...