Bahçelerde açar menekşe ile sümbül
Güle konmaz olmuş garip kalmış bülbül,
Bahçedeki gül, tomurcuk olan sümbül,
Bir meyli her zaman sanadır bu gönül..

Bunca zaman kondun durdun o dalına,
Hasret kalırsın sonra sevgilerin bağına,
Gün gelir uçar gider sarf olur dumanına,
Kanatlanıp uçmadan sana gider bu gönül..

Dillerim söylerdi, söylemez oluyor şu an,
Sen uzaktasın sensiz geçmiyor bu zaman,
Gözyaşlarım çağlıyor oluyor durmaz heyelan,
Esen rüzgarla doğru yön veriyor bu gönül..

Sevda sancısıyla yanar tutuşur yüreğim,
Kopmamacasına sıkıca sarılmış bu bağım,
Sevgi ekip sevda vermeye başladı bağım,
Pusula seni gösterir sana gider bu gönül..

Sana olan aşkım başka bağrını aç gere, gere
Yürek yangın arttı söndüremedi yağmur bile,
Aşkımızın başladığı anı gösteren takvime göre,
Bir an değil bir ömür boyu seninledir bu gönül..

Daima dualar ettim, her zaman ismini anarak,
Köşe bucak seni düşünüp etrafa öyle bakarak,
Kalem dile gelip sevgi dizelerini sana yazarak,
Zamanın yönü hep seni gösterir garip bu gönül.

Penceremi vuran ışıklar hep seni gösteriyor,
Gönül aşkınla yanmış aman desen dinlemiyor,
Senin aşkınla bu ömür akıp hızla akıp gidiyor,
Yaşam boyunca senin aşkınla yanar bu gönül…

Bu gönül sana doğru hızlı adımla yol alır gider,
Sadece bu gün değildir, bir ömür boyu sever,
Seninle yaşamak bütün her şeye inan değer,
Mutluluğu seninle sonuna kadar yaşar bu gönül…