Ne olduysa sormayın,oldu işte birşeyler
Ben bu ölüm işine,bozulmaya başladım.
İnsan yaşamak varken,sonsuz uykuyu neyler?
Ben bu ölüm işine bozulmaya başladım..

Elbet bu isyan değil,elbet de inancım var
Ama canım yanıyor,tükenmeyen sancım var
Sevdiklerim giderken,yaşama utancım var
Ben bu ölüm işine bozulmaya başladım..

Daha iki gün önce,iyimisin diyordum?
birlikte konuşuyor,birlikte gülüyordum
Şaka mıdır o da ne? ÖLMÜŞ, inanmıyorum
ben bu ölüm işine bozulmaya başladım..

Daha yeni emekli,zıplıyor sevincinden
yoldayken kaza yapmış,ne geliyor ki elden?
Oğlan asker,kız sözlü,perişanlar hep birden
Ben bu ölüm işine,bozulmaya başladım..

Oturup birer demli,çay içmiştik sahil de
Buluşalım demiştik,haftaya aynı yerde
Son görüşümmüş meğer,ani kalp kriziyle
Ben bu ölüm işine bozulmaya başladım

Kuruyan yaprak gibi,kopuyor bir bir daldan
Bir kere binmeye gör,inilmiyor ki saldan
Kocaman bir ömürün,Ayrımı yok masaldan
Ben bu ölüm işine,bozulmaya başladım

Sevil Sungur