Gecenin matemi sardı yine ürkek bedenimi
Bir kuş kanadı misali yüreğim..
İçim titriyor, titriyor, üşüyorum.
Musallaya yatırılmış sanki bedenim..

Karanlık gecenin hüznünde
Gözlerimden kanarcasına inen göz yaşlarım
Öylesine acı ızdırap korkuyorum
Sarsılıyor bedenim depremler misali

Böylesine karanlık bir gece
Haykırmak istiyorum çığlık çığlık
Sanki dilim lal olmuş
Çıkmıyor sesim, nefesim kesilmiş.

Gecenin mateminde, suskun, yüreğim.
Göklerden bakıyor ruhum
Buz kesmiş bir ölü misali bedenim.
Sonsuz uykuda gecenin karanlığında .

Uyanmak istercesine göz kapaklarım
Aralanmış kirpiklerimde bir damla yaş..
İçeri sızan çılız bir ışık
Odanın kasvetini yırtarcasına

Bir ses hadi uyan diyor
Gecenin hüznünü yok edercesine
İçim kıpırdıyor sıcak bir gülüşle
Güneş geceyi yok ederken sıcaklığınla yüreğimde..
baharlar açıyor..
NEBAHAT KILAKAY